Tworzenie stylów etykiet danych

Użyj linii wskaźnikowej

Zaznacz tę opcję, aby dodać do etykiety danych linię wskaźnikową, a następnie zdefiniuj jej ustawienia.

Typ linii wskaźnikowej

Wybierz z listy rozwijanej typ narysowanej linii wskaźnikowej: linia, łuk lub krzywa Béziera.

Domyślna dł. ramienia

Wprowadź domyślną długość ramienia (w jednostkach dokumentu) lub wprowadź 0 (zero), aby nie rysować ramienia. Po wstawienia ramienia można przesunąć punkt kontrolny, aby dostosować jego długość.

Promień linii wskaźnikowej

Jeśli jako Typ linii wskaźnikowej wybrałeś opcję „Łuk”, wprowadź promień łuku (w jednostkach na wydruku).

Znacznik

Zaznacz tę opcję, aby wstawić znacznik na końcu linii wskaźnikowej, a następnie zaznacz styl znacznika; zob.  Znaczniki

Klasa linii wskaźnikowej

Zaznacz istniejącą klasę lub utwórz nową. Zaznacz <Klasa etykiety danych>, aby umieścić linię wskaźnikową w tej samej klasie co etykieta danych.

Położenie poziome

Określ położenie ramienia po lewej albo po prawej stronie. Zaznacz opcję Automatycznie, aby ramię automatycznie wstawić po lewej albo po prawej stronie w zależności od położenia etykiety.

Przesuń z obiektem

Określ, czy w momencie przesuwania skojarzonego obiektu wraz z obiektem obracać ma się cała etykieta danych czy tylko zakończenie linii wskaźnikowej.

Wielokrotne punkty podłączenia

Gdy zaznaczysz tę opcję, linia wskaźnikowa z etykietą zostaną powiązane w najbliższym punkcie podłączenia, zdefiniowanym za pomocą miejsc geometrycznych w układzie etykiety.

Wyrównaj do ścian/obiektów

Zaznacz tę opcję, aby obrócić etykietę danych o ten sam kąt co obiekt skojarzony z etykietą. Jeśli obiekt oznakowany za pomocą etykiety jest ścianą, etykieta danych zostanie obrócona tak, jakby była wstawiona w ścianę.

Wyrównanie do ściany

Określ część ściany, do której ma zostać wyrównana etykieta: oś, lewa/prawa krawędź ściany albo pod dowolnym kątem.

Zawsze pokazuj okno Edytuj dane etykiety

Jeśli zaznaczysz tę opcję, za każdym razem, gdy wstawisz egzemplarz tej etykiety do rysunku, wyświetlone zostanie okno dialogowe umożliwiające samodzielne wprowadzenie danych.

Skalowanie:

Dostosuj typ skalowania.

Jeśli wybierzesz skalowanie symetryczne, wysokość i szerokość zostaną pomnożone przez ten sam Współczynnik skali.

Jeśli wybierzesz skalowanie asymetryczne, szerokość zostanie pomnożona przez Współczynnik X, natomiast wysokość przez Współczynnik Y.

Skaluj tekst

Zaznacz tę opcję, aby przeskalować tekst etykiety wraz z etykietą przy użyciu współczynników skali. W przypadku skalowania asymetrycznego rozmiarem tekstu steruje Współczynnik X, natomiast położeniem tekstu obydwa współczynniki.

Współczynnik X/Y

Wprowadź współczynnik skalowania etykiety (np. wpisz współczynnik równy 2, aby dwukrotnie zwiększyć rozmiar etykiety lub równy 0,5, aby zmniejszyć jej oryginalny rozmiar o połowę).

Edytuj układ etykiety

Kliknij ten przycisk, aby włączyć tryb edycji układu etykiety, w którym można dostosować geometrię i pola etykiety (zob. kroki 7–9).

Odległość według

Określ, w jaki sposób chcesz wyznaczyć położenie etykiety danych: względem układu współrzędnych oznakowanego obiektu czy względem osi strony.

Aby użyć orientacji obiektu z etykietą, wyświetl rysunek w rzucie 2D/głównym.

Odległość X / Odległość Y

Wprowadź odległość X i Y między etykietą a punktem środkowym bryły brzegowej oznakowanego obiektu, rzutowanego na płaszczyznę adnotacji. Wymiary podawane są w jednostkach dokumentu.

Długość linii wskaźnikowej

Jeśli zaznaczyłeś opcję Użyj linii wskaźnikowej, wprowadź długość domyślnej linii wskaźnikowej.

Kąt linii wskaźnikowej

Jeśli zaznaczyłeś opcję Użyj linii wskaźnikowej, wprowadź kąt obrotu domyślnej linii wskaźnikowej.

Pole

Wprowadź tekst, który zostanie wyświetlony dla tego pola w układzie etykiety oraz w oknie dialogowym Edytuj dane etykiety.

Zmienna

Zaznacz tę opcję, aby użyć danych pobranych z rysunku lub aby użyć automatycznie rosnących liczb lub liter. W tym samym polu mogą jednocześnie występować różne źródła danych.

Bieżąca definicja pola etykiety

W tym polu zmienne wstawiane są automatycznie na podstawie określonych przez użytkownika źródeł danych i przeznaczeń docelowych danych. Definicja może zawierać kilka źródeł danych, jak np. kondygnację, na której znajduje się obiekt, z następującą po nich wartością zwiększającą się dla każdego obiektu. Dodatkowo można ręcznie wstawić tekst statyczny lub znaki interpunkcyjne, a także podstawowe operacje arytmetyczne (mające zastosowanie tylko do pól liczbowych). Aby na przykład wyświetlić cenę urządzenia z 10 proc. marżą od rzeczywistej ceny w rekordzie urządzenia, można wpisać następującą formułę:

#Appliance Record#.#Price# + #Appliance Record#.#Price# * 0.1

Ponadto możesz zastosować w definicji także funkcję logiczną „IF”: jeśli test logiczny będzie prawdą, funkcja zwróci pierwszą wartość, a jeśli fałszem - drugą wartość. Przykładowo oba przypadki przedstawione poniżej mają prawidłową składnię i oznaczają, co następuje: jeśli powierzchnia pomieszczenia będzie większa niż 12, funkcja zwróci „Tak”, w przeciwnym wypadku - „Nie”.

IF((#Space#.#Area#>'12'), 'Tak', 'Nie')

Tak@#Space#.#Area#>12:Nie

Źródło danych

Wybierz z listy rozwijanej źródło danych, które mają zostać wyświetlone w etykiecie. Dla każdego źródła dostępne są różne opcje.

Parametry obiektu: Wybierz z listy rozwijanej Nazwę obiektu i Nazwę parametru (np. Szafka dolna i Głębokość).

Rekord: Wybierz z listy rozwijanej Nazwę rekordu i Nazwę pola (np. Parametry rośliny i Stanowisko).

Jednostka IFC: Aby wyświetlić wartości wchodzące w skład danego zestawu właściwości (np. „Classification”) bez względu na jednostkę IFC obiektu, wybierz z listy rozwijanej opcję „Każda jednostka IFC”. Następnie wybierz z kolejnej listy rozwijanej Nazwę zestawu właściwości i Nazwę właściwości. Aby wyświetlić dane dla konkretnej jednostki IFC, wybierz z listy rozwijanej opcję „Wybierz nową jednostkę IFC”. Następnie wybierz obiekt w oknie dialogowym „Wybierz obiekt IFC”. Wybrany obiekt wyświetlony zostanie w polu Jednostka IFC. Następnie wybierz z kolejnej listy rozwijanej Nazwę zestawu właściwości i Nazwę właściwości.

Aby zastosować jedną z wartości „bazowych” jednostki IFC (np. „Nazwę”), wybierz nazwę jednostki IFC z listy Nazwa zestawu właściwości.

Funkcja obiektu: Wybierz z listy rozwijanej Funkcję specyficzną dla danego obiektu (np. „Area”).

Ogólna funkcja: Wybierz z listy rozwijanej ogólną Funkcję (np. „Sheet number”).

Wartość przyrostu: Wybierz format wartości przyrostu (liczbę całkowitą, małą literę, wielką literę). Następnie kliknij Ustawienia sekwencji, aby wprowadzić Wartość początkową, Przyrost i Następną wartość.

Funkcja arkusza: Wybierz z listy rozwijanej Funkcję specyficzną dla danego obiektu (np. „Volume”). Jeśli funkcji, której szukasz, nie ma na liście, wprowadź ją ręcznie w definicji pola etykiety, przy użyciu formatu #WS_[function]# (np. #WS_VOLUME#).

Jeśli wybierzesz źródło danych wyrażone w jednostkach (np. wymiary, powierzchnię, objętość lub kąt), wyświetlone zostaną dodatkowe pola, umożliwiające określenie Jednostek i Dokładności. Zaznacz opcję Pokaż symbol jednostki, jeśli chcesz, aby przy każdej wartości pojawiał się symbol jednostki.

Jeśli ustawienia jednostek i dokładności różnią się od tych zdefiniowanych w dokumencie, ustawienia te zostaną dodane do definicji pola. Na przykład #m_2_1# oznacza, że etykieta będzie używała metrów z dokładnością .01.

Połącz z polem obiektu

Zaznacz tę opcję, aby połączyć wybrane pole Źródła danych z wybranym polem Przeznaczenia docelowego danych obiektu. Załóżmy, że mamy na rysunku etykietę strefy wyświetlającą jej Nazwę, pobraną z parametrów obiektu. Jeśli połączymy to pole etykiety z polem Nazwa w rekordzie IFC strefy, wówczas rekord IFC zostanie automatycznie zaktualizowany w momencie oznakowania strefy za pomocą etykiety danych.

Przeznaczenie docelowe danych

Określ przeznaczenie docelowe pobranych danych. W zależności od wybranego przeznaczenia docelowego dostępne są inne opcje.

Parametry obiektu: Wybierz z listy rozwijanej Nazwę obiektu i Nazwę parametru (np. Szafka dolna i Głębokość).

Rekord: Wybierz z listy rozwijanej Nazwę rekordu i Nazwę pola (np. Parametry rośliny i Stanowisko).

Jednostka IFC: Zaznacz wybrany obiekt w oknie dialogowym „Wybierz obiekt IFC”. Wybrany obiekt wyświetlony zostanie w polu Jednostka IFC. Wybierz z listy rozwijanej Nazwę zestawu właściwości i Nazwę właściwości.

Dodaj do definicji /
Zastąp bieżącą definicję

Po zdefiniowaniu źródła danych (oraz dodatkowego przeznaczenia docelowego danych, jeśli takie ma zastosowanie) możesz za pomocą tych przycisków dodać je do zmiennych lub zastąpić je w oknie Bieżąca definicja pola etykiety.

Niestandardowe pole

Zaznacz tę opcję, aby samodzielnie wpisać wartość dla tego pola etykiety.

Typ pola

Wybierz rodzaj wartości wprowadzanych do pola.

Tekst: Pole przeznaczone do wpisywania ciągu znaków, takich jak słowo lub zdanie.

Liczba całkowita: Pole przeznaczone do wpisywania liczb całkowitych (to pole zużywa mniej pamięci niż pole Liczba rzeczywista).

Boolowski: Pole wyboru (prawda lub fałsz).

Liczba rzeczywista: Pole przeznaczone do wprowadzania liczb rzeczywistych (także w określonym formacie, takim jak ułamki, wymiary czy daty). Kliknij przycisk Format, aby zdefiniować specjalny format.

Lista rozwijana: Lista wybieralnych opcji. Kliknij przycisk Format, aby zdefiniować opcje.

Definiuj

Jeśli jako Typ pola wybrałeś Listę rozwijaną, otwarte zostanie okno dialogowe „Dane”. Wprowadź dane/opcje wyboru, które pojawią się na liście. Oddziel poszczególne opcje, naciskając klawisz Enter (Windows) lub Return (Mac).

Jeśli jako Typ pola wybrałeś Liczbę rzeczywistą, otwarte zostanie okno dialogowe „Format liczby”. Zaznacz żądany format liczby.

Standardowy: Zaznacz tę opcję, aby zastosować domyślny format liczbowy.

Dziesiętny: Zaznacz tę opcję, aby zastosować format dziesiętny. Wprowadź liczbę miejsc dziesiętnych i/lub zaznacz pole separatora tysięcznego.

Naukowy: Wprowadź liczbę miejsc dziesiętnych.

Ułamkowy: Zaznacz tę opcję, aby zastosować format ułamkowy. Określ dokładność zaokrąglenia dla ułamka.

Procent: Wprowadź liczbę miejsc dziesiętnych. Wartość zostanie przemnożona przez 100 i przedstawiona z symbolem procentu. Wprowadź liczbę miejsc dziesiętnych.

Wymiary: Zaznacz tę opcję, aby zastosować format wymiarów. Po liczbie zostanie użyty bieżący symbol jednostki (np. „cm” w przypadku centymetrów).

Wymiary - pow.: Zaznacz tę opcję, aby zastosować format powierzchni. Po liczbie zostanie użyta bieżąca jednostka powierzchni (np. „m2” w przypadku metrów kwadratowych).

Wymiary - objętość: Zaznacz tę opcję, aby zastosować format objętości. Po liczbie zostanie użyta bieżąca jednostka objętości (np. „m3” w przypadku metrów sześciennych).

Kąt: Zaznacz tę opcję, aby zastosować format kąta. Z listy rozwijanej Widok wybierz żądany format zapisu (np. stopnie, minuty lub sekundy; ewentualnie liczby dziesiętne z dokładnością do ośmiu miejsc po przecinku).

Data: Zaznacz tę opcję, aby zastosować format daty. Z listy rozwijanej Widok wybierz żądany format zapisu.

Domyślna wartość

Wprowadź domyślną wartość w tym polu. To pole jest wymagane w przypadku liczb całkowitych i rzeczywistych.